-Też mi się tak wydaje. Jak zobaczę coś, co odbija mój blask, powiem ci.- odezwałem się do Naitekiakkiego. Ignorowałem Vanahettiego.

-O, hej Los. Zgubiłem coś. Ale teraz mi się wydaje, że w sumie jesteś tu jedynym złotym błyskiem. - zerknąłem na jego włosy.

Odwróciłem głowę, słysząc znajomy głos. Byłem już trzy skały dalej.
-Los? Gdzieś ty był tak długo? - krzyknąłem.

-Jak chcesz. Vemona? Nie widziałaś gdzieś złotego błysku? - spytałem, rozglądając się.

-Eee... no okey...